депилира св. и несв.
депилиран прид.

депилира (св. и несв.)

Лобо: Не сери. Знае ли дека редовно се депилирам? Знае ли?
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Грета: Не доаѓа предвид. Утрово се депилирав и ми се смачи од влакна.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Мажот ѝ, откако го знаеше, последниве дваесет години, носеше брада, а таа нозете ги депилираше со крема.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Си обрнуваш внимание на изгледот, на облеката. Се депилираш, се мачкаш со триста креми.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Има ли тесна и дупка пресна со вазелин, да сјае, да блеска за топли браќа со намери задни убав и згоден депилиран задник Една желба имаме пред нас розе парада и топол колбас ануси два, поп да ги венча со бериќет вечен, да посвојат деца
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)